Gedoe in de wijk

Wat een gedoe hebben we gehad de laatste 2 maanden in onze straat en wijk zeg. Amper nog de wijk in of uit te komen, je zakte weg in de modder als het geregend had (en dat deed het natuurlijk vaak)auto een straat verder moeten parkeren en dan maar met je volle boodschappentassen door de rotzooi baggeren, een volle klikobak door de modder trekken want die moest natuurlijk ook n straat verder gezet worden om geleegd te worden, s'nachts niet kunnen slapen omdat ze een lichtpaal op een aggregaat gezet hadden,die een boel herrie maakte, maar er moest licht zijn en de lantaarnpalen waren weg...iedere dag om 7 u wakker want dan begonnen ze met werken, (wat kunnen Brabanders hard schreeuwen tegen elkaar)de mensen werden er mismoedig van en voelden zich onveilig, er werd dan ook veel geklaagd en er waren mensen die de deur niet meer uit konden omdat ze toch al slecht ter been zijn, met 2 goeie benen was het al bijna niet te doen, er zijn valpartijen geweest. Toch had dat hele gedoe ook een goede kant, het heeft de mensen in de straat weer met elkaar verbonden .En vanmorgen zag ik dan eindelijk een asfaltstrooier!Een spontane glimlach verscheen op mijn gezicht. Hoe blij kan een mens zijn om een asfaltstrooier te zien? Ik zag ook nog een prachtige nieuwe lantaarnpaal pal voor mijn deur...en toen was er licht, dacht ik bij mezelf, het begin van het einde is er nu,tenminste...in mìjn straat, een helft van de straat moet nog beklinkert worden en er is weer rust in de straat, autos kunnen weer voor de deur geparkeerd worden.En in het voorjaar een mooi Park om de hoek erbij. Ik denk dat ik een straatfeest ga organiseren!